Wspomnienia płk. dr. Feliksa Majewskiego zainteresują nie tylko miłośników najnowszej historii Polski. "To nie jest jedynie o wojsku - mówi autor. - To jest o moim życiu, o moich smutkach i radościach, klęskach i sukcesach, o dniu codziennym, o zdarzeniach licznych i osobliwych. To jest o miłości wzniosłej i prozaicznej. To jest o zdarzeniach, które przyniosła historia mojej ojczyzny". W książce poznajemy losy autora począwszy od dzieciństwa, przez lata dojrzewania, nauki i studiów oraz pracy w wojsku. Nie są to jednak tylko suche fakty, ale opowieść, w której praca splata się z życiem osobistym - niezmiernie barwnym, ciekawym, pełnym zarówno radosnych, jak i smutnych wydarzeń. Jednym z wielu ciekawych wątków są wydarzenia, które miały miejsce podczas pracy autora w Ministerstwie Obrony Narodowej. Feliks Majewski objął stanowisko na szczeblu centralnym mając zaledwie dwadzieścia cztery lata. Nietrudno się domyślić, że młody człowiek w tym wieku nie ma odpowiedniego przygotowania teoretycznego, a tym bardziej praktycznego, do pełnienia tak odpowiedzialnej funkcji. W książce nie zabrakło "mocnych" fragmentów, ciekawych i wciągających czytelnika historii, wielu anegdot oraz, zaskakujących czasem, refleksji autora. Jest to lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy interesują się powojenną historią Polski, a szczególnie dla tych, którzy związani byli poprzez swoją pracę zawodową z Wojskiem Polskim.

Byłem czynnym świadkiem wydarzeń, które w tej książce opisuję, do dziś czuję więź emocjonalną z tym, co działo się podczas ?karnawału 1980?1981?, przerwanego wybuchem "wojny polsko-jaruzelskiej" i z ludźmi, z którymi się wówczas spotykałem. Jest to sytuacja wygodna, gdyż pamiętam atmosferę, która zwykle nie pozostawia śladu w dokumentach. Ale jednocześnie dla historyka kryją się za tym liczne pułapki. Starałem się przebrnąć drogę między Scyllą profesjonalnych zasad i standardów a Charybdą moich przekonań i wspomnień. Osądźcie Państwo sami, czy przebyłem ją cało. Andrzej Paczkowski Prof. Andrzej Paczkowski (ur. 1938), historyk, kierownik Zakładu Najnowszej Historii Politycznej w Instytucie Studiów Politycznych PAN, profesor w Collegium Civitas, 1999-2006 członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej. Autor kilkuset artykułów i referatów, a także wielu książek, m.in. Prasa polska 1918?1939, Stanisław Mikołajczyk, czyli klęska realisty. Zarys biografii politycznej, Pół wieku dziejów Polski 1939?1989 (wyróżnionej Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w 1997 roku i przetłumaczonej na cztery języki), Droga do mniejszego zła. Strategia i taktyka obozu władzy, lipiec 1980 ? styczeń 1982, Strajki, bunty, manifestacje jako ?polska droga? przez socjalizm, współautor Czarnej księgi komunizmu. Wydawca źródeł z zakresu historii najnowszej, współtwórca (1983) Archiwum ?Solidarności?. Laureat kilku prestiżowych nagród, w tym m.in.: Nagrody Publicystycznej im. Juliusza Mieroszewskiego i Nagrody Prezydenta m.st. Warszawy dla Najlepszego Nauczyciela Akademickiego..